MADAGASKAR

Hint okyanusunun Afrika kıyılarında yer alan, büyük yüzölçümüne rağmen gözlerden uzak kalmış, turist istilasına uğramamış, doğal ve kültürel zenginliklerini hiç bozulmadan bugünlere taşımış bir ada: Madagaskar…

Türk Hava Yolları’nın Aralık ayında başlayan ilk uçuşlarından biriyle Madagaskar’ın başkenti Antananarivo’ya vardığımda akşam olmak üzereydi. Başkent Antananarivo –ya da yerel halkın söylediği şekliyle- Tanka, diğer birçok Afrika başkenti gibi kalabalık, sıradan bir şehir. Otele valizlerimi bırakıp kısa bir tur atıp, yerel bir restoranda güzel bir akşam yemeği yedikten sonra erkenden uyuyorum. Sabah 3’te kalkıp, adanın batısına Morondova’ya uçmak için tekrar havaalanına gideceğim.

Madagaskar çok büyük bir ada ve adanın her köşesi ayrı güzelliklerle dolu. Ne var ki adada yolculuk yapmak hiç kolay değil. Birçok yere karayoluyla ulaşmak mümkün değil. Var olan yolların da birçoğu çok bozuk. Dolayısıyla karadan yolculuk, özellikle uzak mesafeler için imkânsız. Ada içi ulaşım sadece AirMadagascar’ın uçuşları ile yapılıyor, fakat bu uçuşlar oldukça pahalı. 1 saatlik kısa bir uçuşun fiyatı 250 dolar civarında. AirMadagascar’ın uçakları yeni ve bakımlı ancak 12 saatlik rötarlar bile sıradan. Yani diyebilirim ki uçak dolana kadar bekliyorlar, tarife saatinde uçtukları pek olmuyor. Bu da seyahat programını çok aksatabiliyor.

Adanın batı kıyısında, Mozambik kıyılarına bakan tarafta yer alan Morondova’ya geliş sebebim Baobab ağaçlarını görmek. Bana sorarsanız bunlar dünyanın en güzel ağaçları. Başka bir gezegendeymişsiniz gibi hissettiren, devasa, görkemli ve çok güzel, Baobab ağaçları…

Otelim Chez Maggie buranın en iyi oteli. “En iyi” “en güzel” gibi sıfatları değerlendirirken Afrika’da, dünyanın “en fakir” ülkelerinden birinde olduğumu hatırlatmak isterim. Bir sabah başucumda bukalemun ile uyanıyorum. Kertenkeleler odamda cirit atsalar da, insana gelmediklerini öğrendiğim için aldırmıyorum. Cibinliğe, ilaçlara, fısfıslara rağmen sabah uyanınca “kaç sinek ısırmış” diye tüm vücudumu tarıyorum. Akşam 9’dan sonra elektrikler kesiliyor. O kesilince sular da gidiyor. Afrika’da uzun kilometreler yapmış biri için bunlar elbette sıkıntı olmuyor.

Sabah kahvaltıdan sonra Land Cruiser’larımızla 15km kadar yol alıp -bence dünya harikalarından biri olan- Baobab yoluna varıyoruz. Burada zaman durmuş gibi. Devasa ağaçlar bizi binlerce yıl öncesine ışınlıyor. Öyle ki bir ağacın arkasından dinazor çıksa hiç şaşırmayacağız. Her şey, her yer öyle el değmemiş, öyle güzel ki hangi açıdan nasıl fotoğraf çekeceğimizi şaşırıyoruz. Baobab yolunda gün doğumu ve batımını izlemek, gün içinde bir ağacın altına oturup akıp giden dingin yaşamı seyretmek tarifsiz bir keyif.

Baobab ağaçlarının boyları 20, çapları ise 5 metreden fazla. Gövdelerinin içi adeta su deposu gibi, her biri tonlarca su barındırıyor. Fotoğraflarda gördüğünüz Baobab Alley’deki bu ağaçlar -sıkı durun- tam 3000 yaşında!!!

Bu ağaçların civarında birkaç minik köy var. Köy halkı –özellikle çocuklar- bizimle konuşmak için can atıyor. Birlikte fotoğraf çektirmek sonra ekranda kendilerini görmek istiyorlar. Daha güzeli bize hediyelik eşyave ya bir tur paketi satmaya çalışmıyorlar. Turizm buraların doğallığını –henüz- bozmamış.

Morondova Baobab yolunda geçen rüya gibi iki günden sonra bu kez rotamı kuzeye Dieogo Suarez’e çeviriyorum. Yine bir iç uçuşla Tana aktarmalı DiegoSuarez’e varıyorum. En kuzey uçta yer alan şehir adını buraya ilk ayak basan İspanyol iki denizci Diego ve Suarez’den almış. Birkaç saat şehirde gezip, çok renkli ve canlı pazar yerlerinde dolaşıp, bol bol ananas, papaya gibi tropik meyveler yiyip, yine 4x4’lerle “Amber Mountain”a yol alıyoruz. Amber Dağı bir ulusal park ve adanın endemik flora ve faunasını tanımak için çok doğru bir yer. Burada kaldığımız iki gün boyunca uzun yürüyüşler yaptık. Şelaleler, tarifsiz bir bitki örtüsü, sık ağaçlar gördük. Birçok farklı tür yılan, bukalemun ve kertenkele tanıdık.

Amber Dağından sonra araba ile 4 saat yolculuk sonrası Ankarana Doğal Parkı’ndaki “lodge”umuza yerleştik.Ankarana’ya giderken yolumuzun üzerinde yer alan “Tsigny” ve “RedTsigny” doğal parklarını gezdik. Kireçtaşından meydana gelen, çok geniş bir alana yayılan bu doğal oluşumlar çok ama çok etkileyiciydi.

Ankarana Doğal Parkı’na geliş sebebimiz adanın adeta sembolü olan şirin Lemurları görmekti. Doğal parkta yaptığımız uzun yürüyüşlerde birçok Lemur çeşidine rastladık. Maymuna çok benzeyen bu şirin hayvanlar, insanları çok merak ediyor ve neredeyse elinizi uzatsanız dokunabileceğiniz kadar yaklaşıyorlar.

Seyahatimizin son üç gününü Madagascar’ın kuzeyindeki minik ada Nosy Be’ye ayırdık. Yaptığımız zorlu karayolu yolculukları, rötarlı uçuşlar, doğal parklarda kilometrelerce yürüyüşler sonrası dinlenmeyi fazlasıyla hak etmiştik. Nosy Be uzun beyaz kumsallar, masmavi, bereketli okyanus, sakinlik, huzur gibi “tropik ada” denildiğinde akıllara gelen tüm özellikleri taşıyor. Tüm Madagaskar’da olduğu gibi her şey ucuz, halk güler yüzlü ve sevecen.

20 milyon nüfuslu Madagaskar dünyanın en fakir ülkelerinden biri. Ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayanıyor.Madagaskar halkı Malagasyler yüzyıllar önce adaya Malezya’dan göç etmişler. Sonrasında uzun yıllar süren Fransız işgali de adanın kültürel yapısını çok farklı etkilemiş. Bu farklı etnik izler dinlerinde, dillerinde, mutfaklarında farklılıklara yol açmış. Bu güzel izler gezginler için heyecan verici keşiflere olanak sağlıyor.

Adaya çok fazla uluslararası uçuş olmaması nedeniyle hâlâ bakirliğini koruyan Madagaskar, keşfedilmeyi bekleyen bir hazine gibi gezginleri bekliyor.